Ik wou dat deze dag nooit voorbij ging… De minuten gaan zo snel. Ik wil nog even genieten van mijn baby, nog even samen stil staan en beseffen dat jij al zo groot bent geworden terwijl de minuten aan ons voorbij gaan… Dit keer hang ik slingers op samen met papa, voor ons kindje. Niet voor mezelf, niet voor mijn broertjes maar voor jou. Mijn zoon. Over 5 minuten ben jij jarig, terwijl ik papa zijn hand vasthoudt knijp ik mijn ogen dicht. “Ik wil dit niet, het is zo snel gegaan… Waar is mijn baby? Met zijn kleine handjes en vingertjes. Met zijn slaaphoofdje en baby kreuntjes… Zijn donzige donkere haartjes en grote blauwe ogen… Mijn lieve kleine melk monstertje.” Waar blijft de tijd? Al 1 jaar geef ik jou met alle liefde borstvoeding. Wat een mijlpaal! Om trots op te zijn! Maar het meest trots ben ik op jou! Jij kleine, grote man! Je hebt al zoveel geleerd in 1 jaar! Je lijkt op je vader maar nog meer op mij. Hoe je dingen ontdekt… Hoe je papa zegt maar nog mooier hoe je mama roept. Met jouw lieve zoete stemmetje. Hoe je jezelf zo zoet kan vermaken met jouw speelgoed. Hoe jij geniet van eten, samen met ons aan tafel. Boos wordt omdat je het zelf wilt doen en ook zelf kan! Je bent zo eigenwijs en komt daar echt voor uit. Verlies die wijsheid nooit mijn jongen! Ik besef dat dit jaar zo snel voorbij is gegaan en al lijkt het alsof het niet genoeg was, ik heb toch echt elke dag van jou genoten! Ik voel zoveel liefde voor jou! Ik was bang dat jouw verjaardag niet goed genoeg zou zijn en heb mij samen met papa uitgesloofd om het zo perfect mogelijk te maken… Tot diep in de nacht hapjes voorbereid, slingers opgehangen, s’ochtends vroeg het hele huis nog staan poetsen en daar was dan eindelijk de visite. Voor jou! Het was zo’n perfecte dag! Je bent zo verwend door iedereen! Maar nog belangrijker, je hebt zoveel liefde gekregen! Dat vult mijn hart. Om dan de volgende dag wakker te worden om kwart voor zeven en ons te realiseren dat je gewoon een hele nacht hebt doorgeslapen! Je hebt ons zo ongelofelijk trots gemaakt, jouw eerste stapjes gezet! Je bent nu 1 jaar, mijn baby is niet meer. Ik, was de afgelopen dagen een heuse hormonenbom en die explodeerde van geluk en trots toen ik jou voor het eerst zag lopen, naar de armen van papa. Met jouw blije en trotse hoofdje, wapperend met enthousiaste handjes in de lucht en het woordje “mama” uit jouw mond. Mijn God, Benjamin… Ik hou van jou! Mijn baby is verdwenen, je bent een echte grote jongens-kind geworden! Net als Pinokkio die in 1 nacht na zoveel geleerd te hebben, eindelijk een echte grote jongen werd en geen houten pop meer was… Trots op zichzelf. We gaan een misschien nòg wel leukere periode tegemoet maar ik kijk met trots terug op jouw babytijd. Je was echt de beste baby ter wereld!! Dankjewel, Benjamin!